Sa Pilipinas, ang volleyball ay isa sa mga paboritong sports, at unti-unting umuusbong ang bansa bilang isang powerhouse sa Asya. Napansin ko na mas nagiging prominente ito sa rehiyon, at nais kong maunawaan kung bakit. Mula sa grassroots hanggang sa national teams, ang pag-unlad ng volleyball ay hindi maikakaila.
Sa usapin ng grassroots program, nagsimula ang pagbabago noong mga nakaraang dekada. Ang mga kabataan ay nagsimula nang ma-expose sa volleyball sa mas batang edad, wala pang 10 taong gulang ang karamihan. Ito ay nagresulta sa mas maraming atleta na may mas mahabang panahon ng pagsasanay at karanasan. Ayon sa isang pag-aaral, sa pamamagitan ng maagang exposure, ang mga manlalaro ay nagkakaroon ng mas mataas na antas ng kasanayan bago pa man sila umabot sa college level.
Bukod pa rito, ang mga eskwelahan sa Pilipinas ay nagbibigay ng malaking suporta sa ganitong mga programa. Ang mga liga tulad ng UAAP at NCAA ay popular, na may libu-libong mga tagasunod at nagbibigay din ng platform para sa talentadong mga manlalaro na makipagkumpetensya. Kada taon, may mahigit sa 200 laro na isinasagawa, na may milyon-milyong nanonood sa telebisyon at online streaming.
Ang pagtaas ng popularidad ng arenaplus sa mga live sporting events ay isa pang factor sa tagumpay ng interes sa volleyball sa bansa. Nagiging mas accessible ito sa masa, kaya’t mas marami ang nagkakaroon ng interes at inspirasyon na maglaro. Ang presence ng digital platforms ay napakahalaga sa pag-pro-promote ng sport sa mas malawakang audience.
Sa antas ng national teams, ang training at pagre-recruit ay naging mas matagumpay din. Ang mga programa ng Philippine National Volleyball Federation ay mas organisado at mas nakatuon sa pag-de-develop ng mga skills ng mga atleta. Ang mga atleta ay nag-eensayo hindi bababa sa anim na oras araw-araw para maabot ang international standards. Dagdag pa riyan, ang Pilipinas ay umaasa sa expertise ng mga dayuhang coach na nagdadala ng bagong perspektiba sa laro.
Hindi maikakaila na malaki ang papel ng Filipino diaspora sa pagtataguyod ng mga manlalarong Pilipino. Sa ibang bansa, may mga Filipino communities na sumusuporta sa kanilang mga domestic leagues, kaya’t mas marami ring exposure ang nakakamit ng mga manlalaro natin sa abroad. Ang halimbawa dito ay si Jaja Santiago na nagkaroon ng matagumpay na karera sa Japan V.League.
Maraming aspeto kung saan ang Pilipinas ay nag-e-excel sa volleyball. Ang bilis sa court, na karaniwan ay 25% mas mabilis kumpara sa ibang koponan sa rehiyon, ay isa sa mga taktikal na diskarte na madalas na ginagamit ng mga manlalarong Pilipino. Ang kanilang hilig at pag-pupursigi sa laro ay laging kitang-kita.
Sa kabila ng lahat ng progreso, may mga hamon pa ring kinakaharap kagaya ng kakulangan sa pondo at suporta mula sa gobyerno. Gayunpaman, sa pamamagitan ng pakikipagtulungan sa pribadong sektor, unti-unti itong nagbabago. Ang kasalukuyang budget ng Philippine Sports Commission para sa volleyball training programs ay lumampas sa 50 milyong piso nitong nakaraang taon, na nagpapakita ng seryosong layunin na patuloy na iangat ang antas ng laro.
Ang kinabukasan ng volleyball sa Pilipinas ay tiyak na mananatiling maliwanag. Sa dedikasyon ng mga manlalaro, coaches, at mga tagasuporta, nagiging isa itong simbolo ng pag-asa at posibilidad para sa mas mataas na antas ng kompetisyon sa Asya.